Transformacja emocji przez ciało to proces, w którym emocje – często nieuświadomione, zablokowane lub trudne – zostają rozpoznane, przeżyte i uwolnione dzięki pracy z ciałem. To podejście opiera się na przekonaniu, że emocje żyją w ciele, a nie tylko w umyśle, i że ciało może być kluczem do ich zrozumienia, ukojenia i przekształcenia w siłę twórczą.

Na czym polega transformacja emocji przez ciało?

• Uświadomienie emocji poprzez czucie. Zamiast analizować emocje mentalnie, skupiamy się na tym, gdzie i jak czujemy je w ciele (np. napięcie w gardle, ucisk w klatce piersiowej, drżenie rąk).

• Akceptacja i obecność Poprzez uważną obecność (np. mindfulness, świadomy oddech) dajemy sobie przestrzeń, by nie oceniać emocji, ale przyjąć je z ciekawością i łagodnością.

• Ekspresja poprzez ruch Ciało ma swoje sposoby wyrażania emocji – przez drżenie, taniec, gest, głos, postawę.  Świadomy ruch pozwala „przepuścić” emocję przez ciało i pozwolić jej się dopełnić, a nie zablokować.

• Transformacja – zamiana emocji w energię twórczą Kiedy emocja zostaje w pełni przeżyta i wypowiedziana przez ciało, może zostać przekształcona – np. lęk w moc, smutek we wzruszenie, gniew w klarowność. Uwalnia się przestrzeń na inspirację, spokój i kreację.

1. Transformacja emocji przez ciało

Cel: Rozpoznanie, jak emocja wpływa na ciało i jak ciało może przywołać emocję.

Przebieg:

• Wybierz jedną emocję (np. złość, radość, smutek, lęk).

• Zacznij ją wyrażać wyłącznie ciałem, bez dźwięku – badaj napięcia, gesty, tempo.

• Następnie dodaj głos – niech emocja płynie przez dźwięk, ale bez słów.

• Na koniec wypowiedz jedno zdanie w tej emocji, obserwując przemianę znaczenia.

2. Monolog wewnętrzny

Cel: Pogłębienie kontaktu z samym sobą i nauka autentycznego mówienia „do siebie”.

Przebieg:

• Usiądź na krześle, zamknij oczy.

• Zacznij wypowiadać wszystko, co przychodzi Ci do głowy, bez cenzury.

• Obserwuj rytm, powtórzenia, przerwy, emocje – to Twoja wewnętrzna partytura.

3. Głos jako pejzaż emocjonalny (inspirowane Linklaterem)

Cel: Uwolnienie głosu, ekspresja emocji przez rezonans.

Przebieg:

• Połóż się na podłodze, oddychaj spokojnie.

• Zacznij z wydłużonego „mmm...” lub „aahh...”.

• Prowadź głos przez różne części ciała (brzuch, klatka, kolejno ręce, dłonie, palce, nogi, stopy, palce,  głowa) i emocje.

• Nie oceniaj brzmienia – szukaj własnej autentyczności.

4. Spacer postaci

Cel: Stworzenie postaci przez ciało i tempo.

Przebieg:

• Wybierz jedno określenie postaci (np. "człowiek, który niesie tajemnicę", człowiek który niesie swoją prawdę).

• Wstań i zacznij spacerować jako ta postać – zmień postawę, oddech, ciężar.

• Dodaj gesty, dźwięki, rytuały codzienne – i pozwól jej mówić Twoim głosem.

5. Echo duszy – improwizowany monolog z przeszłości

Cel: Pogłębienie autentycznego przekazu z osobistą prawdą.

Przebieg:

• Wyobraź sobie, że mówisz do kogoś ważnego, kto zniknął z Twojego życia.

• Zaczynasz od zdania: „Nigdy Ci tego nie powiedziałem, ale…”

• Pozwól, by słowa płynęły z głębi – bez przygotowania, bez powtarzania.

6. Malowanie emocji ruchem i dźwiękiem (idealne do sceny malowania)

Cel:  Połączenie impulsu emocjonalnego z gestem i głosem.

Przebieg:

• Stwórz przestrzeń i wyobraź sobie, że przed Tobą jest płótno.

• Wybierz emocję, którą chcesz „namalować” ruchem – np. czerwień gniewu, błękit tęsknoty.

• Maluj ciałem – dynamicznie, subtelnie, impulsywnie.

• Dodaj dźwięki – jęki, szepty, śpiew, wybuchy – jakbyś malował dźwiękiem.

7. Improwizacja z przedmiotem

Cel: Otworzenie wyobraźni, nadanie przedmiotowi nowych znaczeń.

Przebieg:

• Weź zwykły przedmiot (np. szalik, krzesło, butelkę).

• Przez 5 minut improwizuj, nadając mu różne funkcje, np. to nie szalik, to wąż / wachlarz / dziecko / zasłona nieba.

• Nie komentuj – działaj, jakby to była prawda.

Tworząc sztukę jestem tam gdzie skutek poprzedza przyczynę

email: teatr36.6@gmail.com

telefon 797632907

adres: Warszawa

Menu

Social Media

i Teatr